Այսօր գրող, պատմաբան, Ս.Դ.Հ.Կ. Կեդրոնական վարչութեան անդամ եւ «Արարատ» օրաթերթի նախկին խմբագիրներէն Հրանդ Գանգրունիի յիշատակի օրն է: Մահացած է 2006 թուականի Մայիս 8-ին, 81 տարեկան հասակին:
Ծնած է 1925-ին, Դամասկոս: Ուսանած է Սահակեան վարժարանի, 1943 թուականին՝ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան Անթիլիասի դպրեվանքի եւ Պէյրութի ֆրանսական Սէն Ժոզէֆ համալսարանի հայագիտական բաժանմունքին մէջ։
Մուտք գործած է կրթական ասպարէզ, նախ որպէս ուսուցիչ, ապա՝ 1976-1984 թուականներուն որպէս տնօրէն պաշտօնավարած է Ազգային Ռուբինեան վարժարանին մէջ։
1948-էն հանդիսացած է Հնչակեան կուսակցութեան «Արարատ» օրաթերթի խմբագրութեան անդամ։ Ասատուր Էլճանեանի մահէն ետք Արսէն Կիտուրի հետ դարձած է թերթին խմբագիրը: Եղած է Հ.Մ.Մ. «Կայծ» ամսագրի փոխխմբագիրը, ինչպէս նաեւ «Արարատ Գրական»-ի խմբագրութեան անդամ։
Գանգրունին հեղինակ է բազմաթիւ գեղարուեստական երկերու։ Յիշենք անոնցմէ քանի մը հատը. «Հայ յեղափոխութիւնը օսմանեան բռնատիրութեան դէմ (1890–1910 թթ.)», «Հայաստան 1918 եւ հայ քաղաքական միտքը», «Հայաստան 1920-1921 եւ միջազգային դիւանագիտութիւնը», «Յանուն հայրենիքի 1887-1987», «Սոցիալ Դեմոկրատ Հնչակեան Կուսակցութիւնը յանուն հայրենիքի», «Ցեղասպան իթթիհատը 1908-1923», «Հայ դատի պատմութիւն (1878–1914 թթ.)»:
Ժամանակին, երկրորդ Համաշխարհայինի Լենինկրատի հերոսները պանծացնող արտայայտութիւն մը կար, որ փոխ առնուած եւ բաւական տարածուած էր ինչպէս հայրենիքի, այնպէս ալ խորհրդային հանրապետութիւններուն մէջ՝ «Ոչ ոք չի մոռացուել, ոչինչ չի մոռացուել»: Սփիւռքեան ազգապահպանման հերոսական պայքարին մէջ դերակատարութիւն ունեցած բիւրաւոր երախտաւորներուն համար ալ այս արտայայտութիւնը կարելի է օգտագործել: Ականաւոր, երեւելի կամ երբեմն ալ անշուք անունները պէտք չէ մոռացութեան արխիւին մէջ մնան: Պարտաւոր ենք վերակենդանացնել անոնց յիշատակը: Այս իմաստով, «Արարատ» եւս մէկ անգամ խոնարհումով կը յիշատակէ իր երբեմնի խմբագիրին՝ Հրանդ Գանգրունիի անունը, որպէս անմահ հերոս սփիւռքեան մամուլի եւ պատմական գրականութեան համար ծառայութիւն մատուցած զինուոր:
