Ողջունելի իրագործում մը վաստակաւոր արուեստագէտին կողմէ, որ մօտիկ անցեալին երազի համազօր բան մը կը թուէր ըլլալ: Մէկուկէս տարի առաջ անսպասելի արկածը ընկերոջ քամեց անկողնին, խզելով զինք իր ընտանեկան, ընկերային թատերական եւ եկեղեցական բոլոր յանձնառութիւններէն, շրջապատէն: Սակայն հաճընցիի յամառ ծիներն էին շատ հաւանաբար 84-ամեայ արուեստագէտին լիցքաւորողը՝ դանդաղօրէն վերականգնուելու եւ կեանքին հետ վերստին բարեկամական ձեռք երկարելու:
Ուրախութեամբ կը հետեւէինք ընկեր Ղազարոս Ալթունեանի օր ըստ օրէ բարելաւուող առողջական վիճակին: Ան ճռնիկի (walker) օգնութեամբ վերջին ամիսներուն սկսաւ երթեւեկել՝ մէկ թաղ անդին գտնուող ի՛ր Սբ. Գէորգ եկեղեցին, ուր դեռ երէկ որպէս դպրապետ կը ղեկավարէր «Գայիանէ» երգչախումբը: Անցեալ Շաբաթ օր, ան այս անգամ որոշած էր քանի մը թաղ աւելի հեռու երթալ ու համրաքայլ հասնիլ «Արարատ»ի խմբագրատուն՝ իր տիկնոջ՝ Սօսիի ընկերակցութեամբ:
Յարգելի ընթերցողին համար դժուար պիտի չըլլայ գուշակելը թէ ինչպիսի լիառատ եւ յագեցած ժամերով հանդիպում մը կրնայինք ունենալ այնպիսի այցելուի մը հետ ինչպիսին է ընկեր Ղազարոսը: Արուեստագետ մը, որ որպէս Ռահպանի եղբայրներու եւ անզուգական Ֆէյրուզի թատերախումբի անդամ, տարբեր ֆիլմերու մէջ նկարահանուած դերասան մեծ ներդրում ունեցած է հայ եւ լիբանանեան թատրոններու համագործակցութեան մթնոլորտին: Համեստ ազգային մը, որ որպէս Տխրունի Ուսանողական Երիտասարդական Միութեան հիմնադիր անդամ, Ս.Դ.Հ.Կ.-ի «Աղասի» մասնաճիւղի երբեմնի ատենապետ, Ն.Ս.Մ. Միութեան երբեմնի ատենապետ, Սբ. Գէորգ եկեղեցւոյ մէջ ծառայած դպրապետ-խմբավար ամբողջ կեանք մը նուիրած է ի խնդիր ազգին, շրջապատին ու եկեղեցւոյ ծառայութեան:
Աւարտին, Ալթունեան ամոլը Տէրունական աղօթքով անակնկալ մը մատուցեց նորոգ հանգուցեալ խմբագիր Սարգիս Նաճարեանի յիշատակին: Խունկի ծուէններուն հետ վեր բարձրացան նաեւ մաղթանքներ՝ ընկեր Ղազարոսին առողջութիւն, եւ «Արարատ»ին՝ անխափան ընթացք աղերսող:
