Դժուար պիտի ըլլայ ամփոփ եւ պատշաճ ձեւով ներկայացնել տոքթ. Պետրոս Գարաճրճեանը, որուն կեանքի երկարատեւ երթը կանգ առաւ մօտ քառասուն օր առաջ:
Ան ծնած էր Հալէպ 1937-ին եւ յաճախած՝ Ալեփփօ Ամերիկեան Գոլէճը, որմէ ետք ան բարձրագոյն ուսման իր աոաջին քայլերը աոաւ Պէյրութի Ամերիկեան համալսարանին մէջ, որմէ ստացաւ պսակաւոր գիտութեան վկայականը: Ապա բժշկութիւն ուսանեցաւ Գերմանիոյ նշանաւոր Հէյտելպերկ համալսարանին մէջ (հիմնուած 1836-ին) եւ մասնագիտացաւ սրտի հիւանդութեանց մէջ:
Ան իր երկարատեւ ասպարէզը սկսաւ Լիբանանի մէջ 1974-ին: Ան գործեց ձեռնհասութեամբ, եղաւ յաջող եւ վստահութիւն ներշնչող հանրածանօթ բժիշկ մը, որուն երախտապարտ եղան հիւանդներու բազմաթիւ սերունդներ:
Ան ասպարէզին մէջ չսահամանափակուեցաւ նեղ անձնական գործունէութեամբ: Երբ հիմնուեցաւ Լիբանանի սրտաբաններու միութիւնը, ան հանդիսացաւ անոր աոաջին անդամներէն:
Ան մաս կազմեց Պէյրութի Ամերիկեան համալսարանի շրջանաւարտից միութեան եւ հիմնադիր անդամ հանդիսացաւ Հէյտելպերկ համալսարանի շրջանաւարտից միութեան:
Տոքթ. Գարաճրճեան գործօն ներկայութիւն էր Լիբանանահայ բժշկական միութեան մէջ, ան բազմաթիւ անգամներ վարչութեան մաս կազմած էր: Ան իր կարծիքը միշտ ալ սիրով եւ առարկայականօրէն ներկայացուցած էր եւ միշտ բծախնդիր եղած էր ընդհանրական շահերուն նկատմամբ: Հակառակ իր բազմազբաղութեան, դժուար որ բացակայէր Միութեան ձեռնարկներէն եւ գիտէր արդարօրէն ու ողջմտօրէն արժեւորել եւ քաջալերել կատարուած աշխատանքները: Ան 2018-ին պարգեւատրուեցաւ Լիբանանահայ բժշկական միութեան կազմակերպութեամբ յատուկ հանդիսութեան ընթացքին, ձեռամբ Լիբանանի բժշկական սենտիքայի նախագահ փրոֆ. Ռեմոն Սայէղի, առ ի գնահատանք՝ թէ՛ որպէս բժիշկ եւ թէ՛ իր հասարակական գործունէութեան համար:
Արդարեւ իր դերակատարութիւնը չսահմանափակուեցաւ բժշկական մարզով: Ան մաս կազմեց Ազունիէի Ազգային բուժարանի խնամակալութեան, Պուրճ Համուտի Քաղաքապետական խորհուրդին: Ան եղաւ «Ռոթարի Սահել Մեթն»ի հիմնադիր անդամ: Ան ստանձնած էր Լիբանանի Ազգային վարչութեան ատենապետութիւնը, ապա Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Ազգային Կեդրոնական վարչութեան ատենապետութիւնը:
Ան իր կեանքի ճանապարհորդութեան մօտ 50 տարիներուն ընթացքին ականատես եղած էր քաղաքացիական պատերազմին, բայց եւ այնպէս որոշած էր չլքել երկիրը եւ մնալ Լիբանանի մէջ:
Տոքթ. Պետրոս Գարաճրճեանը գնահատուած էր իր կարողութեան եւ հասարակական գործունէութեան մէջ իր ներդրումին համար: Ան արժանաւոր ներկայացուցիչն էր լիբանանցի բժիշկին ընդհանրապէս եւ հայ բժիշկին մասնաւորապէս: Իր հետքը եւ դրոշմը ձգած էր իր ստանձնած բոլոր պատասխանատուութիւններուն մէջ:
Իր հիմնական արժանիքներէն մէկն էր նաեւ իր ընկերային բնաւորութիւնը եւ հակառակ իր ստանձնած պաշտօններուն՝ համեստութիւնը, բայց ամէնէն կարեւորը անոր տածած յարգանքն էր իր շրջապատին նկատմամբ:
Ան կը հաւատար հիւանդին եւ բժիշկին միջեւ զօրաւոր յարաբերութեան, եւ միշտ կ’ընդգծէր որ թէեւ արհեստագիտութիւնը բժշկութեան մէջ կարեւոր է, կանխազգուշութիւնը եւ առողջ ապրելակերպը հիմնական են եւ անփոխարինելի:
Յարգանք իր յիշատակին:
ԼԻԲԱՆԱՆԱՀԱՅ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ՄԻՈՒԹԵԱՆ ՎԱՐՉՈՒԹԻՒՆ
