Ծնած է Իզմիր, բարեկեցիկ ընտանիքէ։ Կը յաճախէ Իզմիրի եւ Երզնկայի Ազգ․ դպրոցները:
Պատանի տարիքէն՝ Իզմիրեան կը հրապուրուի զինագործութեամբ, երիտասարդ տարիքին արդէն կը դառնայ վարպետ զինագործ։
Կը նետուի յեղափոխական պայքարին մէջ։ Սկզբնական շրջանին կը դառնայ Տերսիմի Քեռիի ֆետայական խումբին զինագործը եւ մատակարարը, իսկ ապագային՝ վերջնականապէս կը միանայ խումբին։
Որսորդ, որպէս լաւ նշանառու, վարպետ զէնք նորոգող եւ քաջ կռուող, կը դառնայ Քեռիի աջ բազուկը։ Կը մասնակցի Քեռիի խումբին շատ մը կռիւներուն։ Իր քաջութեամբ աչքի կ’իյնայ յատկապէս Ուրայ գիւղի կռիւին, ուր Քեմախի եւ Երզնկայի գաւառապետը, բանակային զօրասիւնով մը եկած էր յեղափոխականներ փնտռելու։
Երզնկայի մէջ կը ձերբակալուի, բայց կը յաջողի բանտէն փախչիլ: 1895-ի ընդհանուր ջարդերէն ետք կ’անցնի Կովկաս։ Կը հաստատուի Պաքու եւ կը դառնայ շրջանի պատասխանատուներէն։ Աշխոյժ մասնակցութիւն կը բերէ բանուորական ելոյթներու կազմակերպման աշխատանքներուն։
Պատգամաւոր կ’ընտրուի Ս․Դ․Հ․Կ․-ի Դ․ համագումարին: Համագումարին կը պաշտպանէ` կուսակցութիւնը իր սոցիալիստական սկզբունքներուն վրայ պահելու տեսակէտը։
4 Նոյեմբեր 1903-ին, Լոնտոնի մէջ, Վերակազմեալներու գնդակին զոհ կ’երթայ Որսորդ։
