Հայ ժողովուրդին համար 7 Դեկտեմբերը եւս տխուր օր է: 1988 թուականի այդ օրը՝ տեղական ժամանակացոյցով առաւօտեան ժամը 11:41-ին, հազարաւոր հայեր վերստին կոտորուեցան, բայց այս անգամ ոչ թէ ցեղասպանին կամ թշնամիներու ձեռամբ, այլ՝ բնութեան ցասումին: Օրին Խորհրդային Հայաստանի հիւսիսային հատուածը՝ Սպիտակ, Լենինական (Կիւմրի), Կիրովական (Վանաձոր) քաղաքները եւ բազմաթիւ այլ բնակավայրեր կործանուեցան, երբ ծանր երկրաշարժ մը ցնցեց շրջանը եւ պատճառեց աւելի քան 25 հազար մարդու մահը: Շուտով, Երեւանէն ու երկրի համեմատաբար չվնասուած շրջաններէն, նաեւ Սփիւռքէն եւ բազմաթիւ երկիրներէ հայեր եւ օտարազգիներ փութացին աղէտի գօտի՝ օգնութեան ձեռք մեկնելու իրենց հարազատները եւ ունեցուածքը կորսնցուցած մարդոց: Երկրաշարժին պատճառով անտուն մնացին տասնեակ հազարաւորներ: Հայաստանի անկախացումէն մինչեւ օրս տակաւին կը շարունակուի բնակարանաշինութիւնը աղէտի գօտիին մէջ: Վերջերս, «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին աջակցութեամբ, վերջապէս Կիւմրիի մէջ բնակարաններ տրամադրուեցան շարք մը ընտանիքներու, որոնք տակաւին անտուն էին երկրաշարժի օրէն ի վեր: Աշխատանքը կը շարունակուի արժանավայել ապաստան տրամադրելու բոլոր տուժողներուն, իսկ Կիւմրին անցնող տարիներուն արդէն դարձած է զբօսաշրջիկներ ներգրաւելու մէջ Երեւանին հետ մրցող գեղեցիկ տարածք:
