Համաշխարհային Մուսուլման Եղբայրներ (Ալ Ուխուան Ալ մուսլիմին) քաղաքական գաղափարախօսութեան չյայտարարուած առաջնորդ՝ Ռեճեպ Թայիպ Էրտողան շռնթալից յայտարարութիւն մը ըրաւ 27 Յուլիսին, խօսքը ուղղելով Իսրայէլի պետութեան. «Մենք պէտք է այնքան ուժեղ ըլլանք, որ Իսրայէլ չկարողանայ այս գործերը ընել Պաղեստինի մէջ»: Ապա շարունակեց՝ ըսելով, որ «ճիշդ այնպէ՝ս ինչպէս որ Ղարաբաղ եւ Լիպիա մտանք, նոյն բանը անոնց հետ ալ կ’ընենք»:
Էրտողանի վերոնշեալ յայտարարութիւնը Ատրպէյճանի բռնապետ Ալիեւի եւ անոր անմիջական աւազակախումբին խոր դժգոհութիւնը առաջացուցած էր:
Պաշտօնական «Ատրպէյճան» թերթի 2 Օգոստոսին լոյս տեսած «Ղարաբաղի յաղթանակին հեղինակը փառապանծ Բարձրագոյն Հրամանատրն ու Ատրպէյճանի բանակն է» վերնագիրին տակ յօդուածագիրը սուր քննադատութեան կ’ենթարկէ Էրտողանը եւ թուրք քաղաքական գործիչներու տարբեր յայտարութիւնները եւ կ’աւելցնէ՝ ըսելով, որ «Ատրպէյճանի յաղթանակին արդիւնքները ամբողջ Թրքական աշխարհին կը պատկանին, բայց անոր հեղինակը իրենք չեն եւ անոնց շարքին Թուրքիան…»:
Շատ ծանր քննադատական ոճով երկարաշունչ յօդուածը կը գովաբանէ հայր եւ որդի Ալիեւներու «քաղաքական ուղին», նուաստացնելով «եղբայր կոչուած» Թուրքիոյ եւ թրքական ռազմական օժանդակութիւնը:
Թուրքիոյ դիւանագիտական շրջանակները ուղղակի եւ անուղղակի միջոցներով կը հասկցնէին, որ Հայաստան–Թուրքիա սահմանի բացումին արգելք են Ալիեւները եւ իրենք դժգոհ են Ալիեւի շատ մը դիրքորոշումներէն:
Այս վերջին զարգացումներէն ետք յանկարծ լսեցինք, որ Հայաստան-Թուրքիա անցակէտին երկու կողմերուն վրայ պիտի հանդիպին յատուկ բանագնացներ՝ Ռուբէն Ռուբինեանը եւ Սերտար Քըլըչը:
Ինքզինք աշխարհիկ թրքութեան առաջնորդ ներկայացնող շիիթ Ալիեւի սերտ գործակցութիւնը ինչքա՞ն երկար կը տեւէ իսլամական թրքութեան առաջնորդ սիւննի Էրտողանի հետ: Օրերը ցոյց կու տան:
«Երկու սատանայ մէկ դժոխքին մէջ չեն կրնար խաղալ»:
Նշմարեց՝
ՍԱՄՈՒԷԼ ՂԱԶԱՐԵԱՆ
