Նոր Սերունդ Մշակութային Միութեան ԱՐԵԳ պարախումբը իր «Շողուն Արեգակ»-ով անցեալ շաբաթ տօնեց պարային հերթական արշալոյսը՝ վառ եւ ուրախ ոսկեայ շողեր սփռելով լիբանանահայութեան վրայ:
31 Մայիսին, 1 եւ 2 Յունիսին արուեստասէր հանդիսատեսներուն ժամադրավայրը Սին էլ Ֆիլի քաղաքապետարանի հանդիսասրահն էր, ուր նախ աշակերտական, ապա հանրութեան յատկացուած եռօրեայ ելոյթներով հանդէս եկաւ պարախումբը, գլխաւորութեամբ գեղարուեստական ղեկավար, պարուսոյց Գարլօ Մթրըպեանի եւ պարմանուհիներու պարուսոյց Գոհար Տէմիրճեան Գասպարեանի: Շաբաթ 1 Յունիսի կալա-ելոյթին իր արտասանած ոգեշնչող խօսքին մէջ, Միութեան ատենապետուհի Անի Եփրեմեան յիշեցուց, որ «հայ պարը հայ ժողովուրդի քաղաքակրթութեան լաւագոյն ապացոյցն է, միայն մարմնի շարժում չէ, այլ արուեստներու ամբողջ բազմազանութիւն մը ամփոփող արուեստ»: Անոր խօսքով, պարը կախարդական աշխարհ մըն է, ուր կը ճախրեն մարդուն մարմինն ու հոգին: Եփրեմեան գնահատեց վարչութեան անդամներուն կատարած նուիրեալ աշխատանքը Լիբանանի այս դժուարին օրերուն:
Ապա, պարախումբի փոքրիկները, պարմանուհիները եւ երէցները աւելի քան 90 վայրկեան տեւողութեամբ յաջորդաբար ներկայացուցին հայկական ժողովրդական եւ արդիական պարեր, մերթ ընդ մերթ հանդէս գալով նաեւ յունական, վրացական, գնչուական, լիբանանեան եւ արեւմտեան կատարումներով, նոյնիսկ բեմին վրայ վերակենդանացնելով Մայքըլ Ճէքսընի շարժումները: Անշուշտ, պարախումբի շարք մը անդամներ պարերուն ընդմէջէն ներկայացուցին մենապարեր՝ յաւելեալ փայլք սփռելով ելոյթին եւ լուսարձակի տակ առնելով ղեկավարին տաղանդը եւ պարողներուն այն հմտութիւնը, որ ձեռք բերած են տարիներու ընթացքին իրենց պարային առաջին քայլերը առած «Նոր Սերունդականներ»ը:
Հանդիսատեսներուն յաւելեալ ուրախութիւն շնորհեցին նաեւ միշտ ժպտերես երեխաները, որոնց ներկայութիւնը ապացուցեց, թէ սերունդներ կը հետեւին սերունդներու՝ պարէն շատ անդին երթալով միշտ հետապնդելով նոյն նպատակը՝ հայ երիտասարդները պարով համախմբել, հայկական սովորութիւնները վառ պահել եւ հայկականութեան շունչով տոգորուիլ, միաժամանակ քայլ պահելով միջազգային նորութիւններուն հետ եւ ծանօթանալով այլ մշակոյթներու իւրայատկութիւններուն՝ աւելի եւս հարստացնելու մեր սեփականը եւ պարողներուն պարային տաղանդը:
ԱՐԵԳ-ի Շողուն Արեգակը այսպիսով վերստին ջերմացուց լիբանանահայուն հոգին ու սիրտը իր վառվռուն շողերը սփռելով լիբանանահայ համայնքին վրայ եւ շատ հեռու:
