ՄԵՐ ՏԷՐ ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱՓԱՌ ՅԱՐՈՒԹԵԱՆ
ՏՕՆԻՆ ԱՌԻԹՈՎ
(Երեւան, Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցի, 31 Մարտ 2024 թ.)
Յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն:
«Զսուրբ եւ զհրաշալի եւ զյաղթող
զյարութիւնդ Քո օրհնեմք եւ փառաւորեմք»
(Ժամագիրք):
Սիրելի բարեպաշտ հաւատացեալներ,
Մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի Հրաշափառ Յարութեան աւետիսն է հնչում այսօր մեր եկեղեցիների սուրբ խորաններից: Սքանչելախորհուրդ աւետիսը յոյսով ու հոգենորոգ զգացումներով է պարուրում հայրենիքի ու ազգային կեանքի ցաւերով ու կորուստներով դառնացած մեր սրտերը: Կեանքը յաղթանակել է, մահը պարտուել ու խորտակուել: Հաւատքով ու առ Աստուած ապաւինութեամբ միասնաբար օրհնաբանենք Տիրոջը ժամասացի խօսքերով. «Սուրբ եւ հրաշալի եւ յաղթող Քո Յարութիւնը օրհնում ենք եւ փառաւորում»:
Քրիստոս Իր Յարութեամբ մարդկութեանը ազատել է չարի իշխանութիւնից, ցոյց տուել ներման եւ սիրոյ ճանապարհը, հաշտութիւն հաստատել մարդու եւ Աստծոյ միջեւ եւ ընծայել յաւիտենական կեանքի յոյսն ու շնորհը: Աստուածորդու ողորմածութեամբ կեանքի արշալոյսն է տարածուել մահուան խաւարի վրայ: Կենարար խաչը, որի վրայ հեղուեց Տիրոջ Սուրբ Արիւնը, մահուան հանդէպ յաղթութեան նշան է դարձել, Յարութեան հաւատը` չարին պարտութեան մատնելու երկնապարգեւ ուժ:
Այո՛, սիրելիներ, յաղթող է, սուրբ եւ հրաշալի Քրիստոսի Յարութիւնը: Աշխարհի յարափոփոխ իրադարձութիւնների եւ յատկապէս բարդ ու դժուարին իրավիճակների մէջ Յարութեան շնորհներով հաւատացեալները զօրանում են` վեր յառնելու փորձութիւններից, մերժելու կորստաբեր երեւոյթներն ու կործանարար մտածումներն ու գործերը, յաղթահարելու աղէտաբեր պատերազմների արհաւիրքները, նորոգուելու Տիրոջով, ինչպէս որ Սուրբ Գիրքն է վկայում. «Եթէ մէկը Քրիստոսի մէջ է, նա նոր արարած է» (Բ Կորնթ. 5.17):
Համայն մարդկութեանն այսօր էլ հնչում է հրաւէրը առաջնորդուելու աստուածադիր պատուիրաններով, մահուան յանդիման կերտելու կեանքի յաղթանակը, անվեհեր պաշտպանը լինելու ճշմարտութեան ու արդարութեան եւ առանց Աստծոյ մեռեալ գոյութիւնը փոխարինելու Տիրոջ հետ յարուցեալ կեանքի: Այս կոչին ականջալուր, «վասն հաւատոյ, վասն հայրենեաց» սրբազան ուխտով միաբանուած` պատմութեան հոլովոյթներում դիմակայել ենք բազում դժուարութիւնների ու փորձութիւնների: Յարութեան հաւատի վկայութիւնը նաեւ մեր օրերում հռչակումն է մեր ժողովրդի դաւանանքի եւ ազգային սրբազան արժէքներին հաւատարմութեան, որոնք դարեր շարունակ երաշխիքն են եղել հայոց ազգի ինքնութեան ու լինելութեան, դպրութեան ու գիտութեան զարգացման: Յարկ է այս արժէքներով սերունդներ կրթել եւ անաղարտ ու անկորուստ պահպանել մարդկութեան գիտամշակութային գանձարանը հարստացրած մեր նախնեաց աւանդներն ու ժառանգութիւնը:
Սիրելի բարեպաշտ զաւակներ ի Հայաստան եւ ի սփիւռս, Տիրոջ Սուրբ եւ Հրաշափառ Յարութիւնը գօտեպնդող խրախոյս է ամէնքիս յոյսով ու արիութեամբ դիմագրաւելու մեր երկրի առջեւ ծառացած մարտահրաւէրները` յատկապէս յետպատերազմեան այս ծանր շրջանում, երբ բռնազաւթուած ու հայաթափուած է Արցախը, եւ չեն դադարում Ատրպէյճանի ծաւալապաշտական ու սադրիչ գործողութիւնները նորանոր պահանջներով, որոնք անմիջական սպառնալիքներ են ստեղծում մեր պետութեան անվտանգութեանը: Յանցագործ դրսեւորումներով շարունակւում են Արցախի պատանդառուած քաղաքական ղեկավարութեան եւ անօրինաբար գերութեան մէջ պահուող մեր զաւակների նուաստացումները, ինչպէս եւ արցախահայութեան իրաւունքների անտեսման, Արցախում հայկական հոգեւոր-մշակութային ժառանգութեան իւրացման ու ոչնչացման անթաքոյց քաղաքականութիւնը: Դատապարտելի այս իրողութիւնների յանդիման մեր ժողովրդի սեպուհ պարտքն է յաղթահարել ներազգային տարաձայնութիւններն ու անմիաբանութիւնը, լծուել ծանր կորուստներ կրած մեր ազգի վէրքերի ամոքմանը եւ կարողութիւնների մէկտեղմամբ հայրենիքի հզօրացմանը: Յարուցեալ կեանքը, յիրաւի, սկսւում է քրիստոսաւանդ պատգամներով ապրելու վճռականութեամբ, արհաւիրքներից ու տառապանքներից դէպի կենսանորոգ ձեռքբերումներ առաջին քայլից: Այս գիտակցութիւնը, այս ոգին պիտի աննկուն պահենք մեզանում, չընկրկենք մեզ պատուհասած փորձութիւնների դիմաց, չգործենք պարտուողական հոգեբանութեամբ եւ չվերածուենք վհատուած ու տկար ազգի` վտանգելով մեր հայրենիքի ապագան եւ անկախ պետականութիւնը: Մեր ընթացքը չի վերջանում մեր մարտիրոսների ու քաջորդիների նահատակութեան վայրերում եւ ոչ էլ Արցախում թողնուած շիրիմների մօտ: Չարի կողմից մեզ համար փորուած գերեզմանը բոլոր ժամանակներում թափուր է մնալու, քանզի մենք Քրիստոսի հետ նեղութիւնները յաղթահարող եւ ամէն գողգոթայից յարութեան հաւատքով յառնող ժողովուրդ ենք: Արդարեւ, մեր ապագայի վերաբերեալ վճիռը խաւարինն ու մահուանը չէ, այլ կեանքինն ու յարութեանը: Աստծոյ հետ հզօր հաւատքով, անընկճելի կամքով ու ոգով վերհառնել կարող է ոչ միայն անհատը, այլեւ ազգն ու պետութիւնը: Մեր ժողովրդի համար ներկայ բարդ պայմաններում կենսական եւ հրամայական է մեր երկրի հզօրացումը, կենսական է ապրել ու գործել անսակարկ հայրենասիրութեամբ ու ազգանուիրումով: Այս հաստատակամ ընթացքով կարող պիտի լինենք կերտելու նոր հորիզոնները մեր պատմութեան եւ վերազարթօնքը պետական, ազգային-եկեղեցական մեր արժանապատիւ կեանքի: Այսպէս իրականութիւն պիտի լինի առաքեալի բացականչութիւնը նաեւ մեր ժողովրդի համար. «Ո՞ւր է, մա՛հ, քո յաղթութիւնը, ո՞ւր է, գերեզման, քո խայթոցը» (Ա Կորնթ. 15.55): Արդ, վառ պահենք մեր սրտերում առ յարուցեալ Քրիստոս մեր հաւատը, յոյսն ու սէրը, գալիքի բարի ակնկալութիւնը: Աստուած մեզ կոչում է յարութեան, ուստի, թօթափենք մեզանից երկիւղն ու յուսահատութիւնը, հեռացնենք մեզանից ատելութիւնն ու թշնամանքը, պիղատոսեան ու յուդայական գործելակերպը, մեր աչքերը յառենք յարուցեալ Փրկչին եւ ընթանանք միմիայն յարութեան յաղթական ճանապարհով:
Այս մաղթանքով եւ Սուրբ Յարութեան աւետիսով ողջունում ենք մեր Սուրբ Եկեղեցու Նուիրապետական Աթոռների գահակալներին` Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսին, Երուսաղէմի Հայոց պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Նուրհան արքեպիսկոպոս Մանուկեանին, Կոստանդնուպոլսի Հայոց պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Սահակ արքեպիսկոպոս Մաշալեանին, քոյր Եկեղեցիների հոգեւոր Պետերին` հայցելով Ամենակալ Աստծոյ զօրակցութիւնը իրենց առաքելութեան արդիւնաւորման մէջ: Հայրապետական Մեր սէրն ու օրհնութիւնն ենք յղում մեր Սուրբ Եկեղեցու ողջ հոգեւոր դասին եւ հաւատաւոր համայն Մեր ժողովրդին ի հայրենիս եւ ի սփիւռս:
Սիրելիներ, Սուրբ եւ Հրաշափառ Յարութեան տօնի այս լուսառատ օրը մեր սրտերից աղօթք բարձրացնենք առ Ամենակալն Աստուած, որ աշխարհին պարգեւի խաղաղութիւն ու բարօրութիւն, Իր ամենախնամ Սուրբ Աջի հովանին տարածեալ պահի մեր հայրենիքի վրայ եւ օրհնի ու երկնահեղ շնորհներով պայծառացնի ազգս հայոց` ապրելու ապահով ու անվտանգ կեանքով եւ փառաւորելու Ամենասուրբ Երրորդութեանը այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս. ամէն:
Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց,
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի