Թուրքիոյ նախագահական ընտրութիւններուն թեկնածուներէն ոեւէ մէկուն յաղթանակի պարագային Հայաստանի նկատմամբ թրքական պետութեան քաղաքականութիւնը լուրջ փոփոխութիւններ պիտի չկրէ: Այս կարծիքին է Սթամպուլի հայկական համայնքի անդամ Տիգրան Ալթունը:
ՙՍա պետական քաղաքականութիւն է, չեմ կարծեր, որ այս կամ այն նախագահը պիտի կարենայ փոխել պետական քաղաքականութիւնը:
Ես կը կարծեմ, որ Ատրպէյճանը շատ մեծ ազդեցութիւն ունի Թուրքիոյ վրայ: Այդ երկիրը այստեղ այնքան շատ ներդրումներ ունի, որ Թուրքիան չի կրնար անտեսել զայն ու ստիպուած է հետեւելու ատրպէյանական քաղաքականութեան՚, ըսաւ Ալթուն:
Խօսելով հայ-թրքական յարաբերութիւններու կարգաւորման մասին` պոլսահայը նկատեց, որ երկու երկիրներն ալ պէտք է սորվին ապրիլ կողք-կողքի: ՙԻ հարկէ, այդ չի նշանակեր, որ պէտք է սկզբունքներէդ հրաժարիս, բայց առօրեայ կեանքը շարունակելու համար պէտք է սահմանները բացուին՚, նշեց ան:
Անդրադառնալով Երեւանի մէջ ՙՆեմեսիս՚ շարժումին նուիրուած արձանի տեղադրման առնչութեամբ պաշտօնական Անգարայի բարձրացուցած աղմուկին` Ալթուն նկատեց, որ այդ յայտարարութիւնները պէտք է կապել նաեւ 14 Մայիսի նախագահական ու խորհրդարանական ընտրութիւններուն եւ այդտեղ ազգայնական շրջանակներու ձայները ստանալու միտման հետ: ՙԵթէ պէտք է բողոքեն այդ արձանի տեղադրման համար, ապա մենք ալ պէտք է բողոքենք, որ հայկական թաղամասերուն մէջ կան Թալէաթ փաշայի փողոց, դպրոց: Ընդ որում, այդ ամէնը կը կատարուի նոյն ինքն այն վայրերուն մէջ, ուր կ՛ապրին հայերը՚, նշեց ան:
Հայ-թրքական յարաբերութիւններու կարգաւորման հարցը 2000-ականներու սկիզբը շատ կը բարձրաձայնուէր թուրք մտաւորականներու` լրագրողներու, գրողներու, իրաւապաշտպաններու կողմէ, սակայն վերջին տարիներուն նման միտում այլեւս չի նկատուիր: ՙՆախապէս այդ հարցին մասին խօսողներուն մեծ մասն այսօր այլեւս Թուրքիոյ մէջ չէ, լքած են երկիրը ու կ՛ապրին եւրոպական երկիրներու մէջ: Թուրքիոյ մէջ այս հարցին մասին խօսող շատ մարդ չէ մնացած: Տարբեր պատճառներէ ելլելով` անոնք վախցան ու հեռացան այստեղէն: Բացի անկէ, պէտք է ընդունիլ, որ Թուրքիոյ մէջ բոլոր լրատուամիջոցները, հեռուստաընկերութիւնները տարբեր ձեւերով Էրտողանի, պետութեան ճնշման տակ են: Ինչ անոնք ըսեն, այն պէտք է գրուի՚- նշեց Ալթուն:
Անոր գնահատմամբ` Էրտողանի վերջնական ընտրութեան պարագային յառաջիկայ տարիներուն Թուրքիան պիտի ունենայ խիստ մենատիրական, բռնապետ նախագահ: ՙԵթէ անոր այսքան սխալներէն յետոյ ժողովուրդը այդքան քուէ տուած է իրեն, ապա ան այսուհետեւ աւելի վստահ պիտի ըլլայ իր գործողութիւններուն մէջ: Հաւանաբար, այս երկիրը այլեւս պիտի դառնայ մէկ անձի ու մէկ կուսակցութեան` Արդարութիւն եւ Զարգացում կուսակցութեան երկիր՚, ըսաւ Սթամպուլի հայ համայնքի անդամ Տիգրան Ալթունը:
