Երկու օր վերջ, 15 Մարտի յետմիջօրէի ժամը 4-ին, Պիքֆայա գիւղաքաղաքի քաղաքապետարանի հանդիպակաց այգիին մէջ տեղի պիտի ունենայ յատկանշական քանդակի մը բացման արարողութիւնը, ներկայութեամբ մշակոյթի նախարար տիար Ղասսան Սալամէի, նախկին նախագահ Ամին Ճըմայէլի, քաղաքական եւ մշակութային դէմքերու:
«Liaison» (Կցում) խորագիրը կրող քանդակը կը վայելէ Պիքֆայա-Մուհայտասա վարչական շրջանի քաղաքապետ տիկին Նիքոլ Ճըմայէլի հովանաւորութիւնը: Անոր համահեղինակներն են հայր եւ որդի Քուքեճեանները: Հայրը՝ Փիեր Քուքճեան քանդակին ճարտարապետական մշակման ծրագրաւորողն է, իսկ որդին՝ Սեդրիկը՝ զայն իրագործողը:
Արուեստագէտներուն հետ ունեցած կարճ զրոյցով մը իմացանք այժմ ծածկոյթով քօղարկուած արուեստի գործին ծնունդ տուող պատճառն ու մանրամասնութիւնները: Ամէն ինչ սկիզբ առած է Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումի օրերէն, երբ հայր ու որդի որոշած են իրենց կարելի միջոցներով օժանդակել Լիբանան հայրենիքին: Ի վերջոյ յարմար տեսնուած է տարբեր քանդակներ ձօնել, որոնցմէ մէկը պիտի ըլլար՝ Պիքֆայայինը: Ի դէպ, ընտրուած վայրը պատահական չէ: Փիեր Քուքճեանը Պիքֆայա շրջանի ծնունդ է եւ իր մանկութիւնն ու պատանեկութիւնը անցուցած է այնտեղ, հոն տակաւին ունի բազմաթիւ ծանօթներ ու բարեկամներ:
Ինչո՞ւ «Liaison» (Կցում), ինչպէ՞ս իմաստաւորել քանդակը: Հանրութեան եւ ապագայ սերունդներուն ներկայացուելիք աշխատանքը կը յիշեցնէ մեր հայ իրականութեան դրօշներուն վրայի յայտնի՝ «շղթան», սակայն, ըստ բացատրուածին, հոս՝ տարբեր իմաստով: Միտքը յառաջ եկած է Սեդրիկէն: Թէեւ իրենց կեդրոնատեղին Ժընեւն է, սակայն հայր ու որդի երկար տարիներ շատ ու շատ լիբանանցիներու նման ապրելով տարբեր երկիրներու մէջ՝ Հոնկ-Քոնկ, Թայլենտ, Գերմանիա, Փարիզ, Անգլիա, Մատրիտ եւ այլն, մտովին մնալով Լիբանանի եւ Հայաստանի երազներով ստեղծագործած են ներկայ գործը: «Թափառաշրջիկ չենք», կ’ըսէ Փիեր, «սակայն պայմաններու բերումով ամէն մէկս տեղ մըն ենք: Ամէն մէկ սփիւռք՝ օղակ մըն է, իսկ օղակ-օղակի վրայ կը դառնայ շղթայ՝ իրար հետ կցումը իմաստաւորող»:
Իսկ ինչպէ՞ս իրագործուեցաւ քանդակը: Արդեօք դժուարութիւններու հանդիպեցա՞ն: Փիեր ու Սեդրիկ Քուքճեանները խօսեցան այսպէս.- «Օգտուեցանք չինական 2000-ամեայ փորձէն: Ժամանակին անոնք թանկարժէք խճաքարերու վրայ փորագրութեամբ փոքրիկ նմոյշներ կը ստեղծէին: Մենք աշխատեցանք աւելի ծաւալուն ժայռի վրայ, զայն փորագրելով վերածեցինք բազմօղակ շղթայի: Բնական է, որ մեր աշխատանքի ժամանակ ունենայինք դժուար պահեր: Յատկապէս եթէ նկատի ունենանք, որ քանդակին օղակները միալար պէտք է մնային, առանց զիրար կպցուելու: Պէտք չէր աճապարել: Մեր երկարատեւ համբերատար ճիգը այս գործին գլխաւոր յաջողութիւնն էր»:
Արուեստագէտ Փիեր Քուքճեանը այժմ Ժընեւի իր արուեստանոցին մէջ կը դասախօսէ աշխարհի տարբեր շրջաններէն, յատկապէս Փարիզի INSEEC եւ GALILEO համալսարաններէն ներկայացող արուեստասէր ուսանողներուն: Աշակերտած է Լիբանանի «Մօն Լա Սալ»ի վարժարանին մէջ եւ գծագրութեան դասապահերուն աչքի ինկած է որպէս խոստումնալից ուսանող: Ան երկու անգամ նուաճած է միջդպրոցական «Ֆապրիանօ» նկարչական մրցոյթին առաջնութիւնը:
Սեդրիկ Քուքճեանը աւարտած է Անգլիոյ «Պրիսթոլ» համալսարանի (UWE Brisrol) նախ տնտեսագիտութեան, ապա ոսկերչական զարդեղէններու եւ քանդակագործութեան բաժինները: Ունի բազմաթիւ արուեստի գործեր, որոնք ցուցադրուած են ե՛ւ Լիբանանի, ե՛ւ աշխարհի տարբեր երկիրներու բաց երկինքին տակ:
ՆԱԶՕ Ճ.
