Այս շարքով պիտի շարունակենք ներկայացնել Արեւմտեան Հայաստանի հարցին վերաբերող պատմութեան ծալքերը ու անոնց վերլուծումը: Ներկայացնելէ ետք փանթուրքիզմ շարժումի հիմնադիրները« որոնք մեծամասնութեամբ սիոնիստ հրեաներ էին« պիտի ներկայացնենք թէ որոնք հովանաւորեցին փանթուրքիզմը եւ ինչ նպատակներու համար:
Եթէ սիոնիզմը՝ որպէս ցեղապաշտական-ծաւալողապաշտական շարժում« ինք եղաւ փանթուրքիզմի վարդապետութեան կնքահայրը եւ Երիտթուրք կազմակերպութեան հիմնադիր-կազմակերպիչը« սակայն ինք միակը չեղաւ՝ որ փանթուրքիզմը օգտագործեց ծաւալողական« գաղութատիրական ծրագիրներու համար: Ժամանակագրական կարգով փանթուրքիզմը օգտագործեցին սիոնական դրամական սակաւապետութիւնը« գայզերական Գերմանիան« բրիտանական գաղութատիրութիւնը« նացիական Գերմանիան եւ վերջապէս ամերիկեան գաղութատիրութիւնը« իւրաքանչիւրը իրեն յատուկ եղանակով եւ սակայն՝ ծաւալողական միեւնոյն նպատակով« որ ուղղուած էր Ռուսական կայսրութեան« ապա Խորհրդային Միութեան դէմ« եւ հետեւաբար նաեւ՝ Հայաստանի դէմ« որովհետեւ Հայաստան խոչընդոտ կը հանդիսանար այս շարժումի ծաւալողապաշտական նպատակներու իրականացումի ճամբուն վրայ:
(Շարունակելի)
Աղբիւր՝ ՙՍիոնիզմի եւ Բանթուրքիզմի Առնչութիւնները՚« Մեթր Գ.Տէրտէրեան« 1990
